Tekstbureau Formule M Nijmegen

In een korte reeks blogs ga ik in op het Nederlands, het taalonderwijs in Nederland en het leren van een taal over het algemeen.

Schrijven in de Nederlandse taal is voor mij een tweede natuur. Nee, ik let niet op grammaticale regeltjes, ik doe niet mee aan het Nationaal Dictee en ik weet ook niet precies te vertellen, waarom een woord de ene keer zus en de andere keer zo geschreven moet worden.

En ja, ook ik heb soms een woordenboek nodig. Maar verder schrijf ik vooral op gevoel. En klaarblijkelijk doe ik dat goed, heb ik mij laten vertellen.

Niet iedereen kan dat. Dat heb ik mij ook laten vertellen. Maar daar kan ik wel in komen, want als ik soms naar schrijfsels van anderen kijk, rijzen de haren mij af en toe ten berge.

Goed Nederlands en begrijpelijk Nederlands

De reeks blogs die hierover gaat, rept vaker over de meertaligheid van de Nederlanders en het gemak waarmee andere talen in onze taal verweven worden. Als tekstschrijver probeer ik mijn taalgebruik zoveel mogelijk “puur” te houden en te bedenken wat het Nederlandse woord voor bepaalde geïmporteerde termen uit bijvoorbeeld het Engels is. Bij voorkeur gebruik ik Nederlandse termen en vertaal ik het liefst jargon, vaktechnische Engelse benamingen en afkortingen naar een begrijpelijk Nederlands equivalent. Voor zover dat mogelijk is, natuurlijk.

Onderzoeker

Want uit recente nieuwsartikelen blijkt, dat het Nederlands niet de gemakkelijkste taal is. “Omslachtig en eigenaardig”, zo noemen onderzoekers ons taaltje volgens de Volkskrant. Het artikel baseert zich op een stuk uit het tijdschrift Onze Taal.

Nederlands is moeilijk?

De onderzoeker in kwestie, Sterre Leufkens, zet in een blog haar kanttekeningen bij beide artikelen. Ze zorgt (denk ik) bovendien voor opluchting bij degenen, die denken dat ze de Nederlandse taal nooit onder de knie zouden kunnen krijgen: “Het Nederlands is een moeilijke taal om te leren. Maar het is wel te leren, zoals de om en nabij 24 miljoen sprekers ervan laten zien.”

Mannentepels

Marc van Oostendorp geeft in woord en beeld commentaar op het Volkskrantartikel, het stuk in Onze Taal en op het proefschrift van Leufkens. Hij legt uit, waarover het onderzoek eigenlijk gaat en dat de Volkskrant slechts een klein stukje van het proefschrift belicht. Leufkens richt zich namelijk op bepaalde woorden en toevoegingen in het Nederlands, die eigenlijk overbodig zijn omdat ze niets toevoegen in betekenis. Het zijn in feite, zoals Van Oostendorp ze noemt, “mannentepels”. Omdat ze er wel zijn, maar eigenlijk geen functie hebben.

Gat gaten gaatje, kat katten katje. Ja, dan begrijp ik wel dat de Nederlandse taal lastig is voor een Amerikaanse collega! 🙂

— Marije Korten (@MarijeKorten) 25 maart 2015

Transparant

Een taal die weinig van dit soort “zinloze” woorden of toevoegingen heeft, is transparant. De veelheid aan “zinloze” toevoegingen en woordjes in het Nederlands (denk aan het woord “er” of aan “het” in de zin “het sneeuwt”) maakt onze taal minder transparant dan andere talen en daardoor moeilijker om te leren.

Illustratief voor dat nutteloze woordgebruik en toevoegingen aan woorden is dit blog van Tefke van Dijk met een hilarisch filmpje aan het eind van een komiek bij de Comedy Factory.

Deel je ervaringen!

Ik ben benieuwd naar ervaringen van anderen. Is goed Nederlands moeilijk voor je? Of schrijf je niet zo gemakkelijk? Laat het mij weten, wie weet kan ik je helpen.